Vandaag was mijn 8e volle dag in Oeganda en man man man, wat heb ik hier een FANTASTISCHE tijd!!

Vandaag voor de 4e dag in de klas geweest en ook dat gaat gelukkig steeds meer wennen! De teacher gaat steeds meer praten tegen mij en de kinderen gaan mij een beetje meer respecteren en zien alsof ik er echt bij hoor en ook hun teacher ben..

Alleen het onderwijs zelf en de planning eromheen is echt een soort onoplosbaar raadsel.... ze beginnen om 8.20 en hebben ergens tussen 10.30 en 10.45 een halfuurttje pauze... dan hebben ze weer vanaf ongeveer 11 uur tot half 1 school... dan weer pauze tot 13.45 uur en dan weer school tot 16.00 uur! Maar dit is echt elke dag anders... de teachers bepalen zelf een beetje de tijd en wanneer ze klaar zijn met de les sturen ze de kinderen gewoon een halfuur eerder met pauze of naar huis!

Vandaag was een goed voorbeeld meegemaakt van dat onoplosbare raadsel.... deze week hebben de kinderen toetsen!
Ze begonnen gewoon op tijd en hadden rond half 11 pauze... zelf even snel wat gaan drinken en toen we terugkwamen, waren alle leraren naar huis gegaan om de toetsen na te kijken en renden alle kinderen over het schoolplein en niemand wist wat we moesten doen (niemand had ons en/of de kids op dit voorbereid). Uiteindelijk maar met alle kids naar het grote speelveld gegaan en onszelf en de kids daar ongeveer 2 uurtjes vermaakt. Klapspelletjes gedaan, een soort zakdoekje leggen maar dan anders en nog wat dingetjes.... op een gegeven moment maar even naar huis gegaan om te lunchen (2 bammetjes met een gekookt eitje... lekker hoor!). Na de pauze, rond 13.45 uur, waren de teachers gewoon weer terug in het lokaal een deden zij net of er niks gebeurd was! Ben er zelf ook maar niet over begonnen... blijkbaar gaat dat gewoon zo in Afrika!

Na schooltijd lekker even uitgeblaast op de veranda en daarna HUP weer naar het grote speelveld om met de kids te spelen... bellen blazen, balletjes overgooien, voetballen en ga zo maar door! Wat de kids hier ook fantastisch vinden, is om het haar van de Muzungu's te vlechten! Het is echt te leuk om te zien hoe de kinderen genieten omdat wij (de Muzungu's) met de kids spelen en hun even de aandacht geven die zij zoooo erg verdienen!

Rond 18.00 uur naar de keuken gegaan om het diner voor de kinderen te verzorgen... bijna elke dag krijgen de kids hetzelfde te eten... posj en beans with soup! Een soort droge plakrijst met bruine bonen en een soort jus... het smaakt best oké! Aangekomen in de keuken, terwijl het diner eigenlijk al uitgeserveerd moest worden, bedacht het hoofd van de keuken (overigens echt een fantastische vrouw!!) dat er te weinig soup zou zijn en dat er nog soup bij gemaakt moest worden! 3 kwartier later dan het hoort, kregen de kinderen dan eindelijk hun eten! De kok schepte de posj op de borden en wij deden de beans en de soup erbij. Maar omdat de posj zo droog is, willen alle kinderen altijd extra soup hebben! Wat is dat hard werken zeg..... aan de rij kwam echt geen eind, maar dat is ook niet zo gek als je 600 kinderen te eten moet geven!

Na het uitserveren van de lunch weer naar huis gegaan waar ons al een lekkere maaltijd stond te wachten gekookt door Sharon en Emmy!

Nu lekker even op de bank hangen en een beetje op tijd richting mijn bedje! Want alle indrukken die je hier de hele dag opdoet, putten je best een beetje uit!