ZATERDAG 8 OKTOBER:

Vandaag was de enige dag dat wij zouden kunnen uitslapen in twee weken tijd, maar helaas..... we (Sharon, Emmy, Monique en ik) hadden om 9 uur afgesproken met Moses (vaste taxichauffeur van het project) om naar de Oegandeze Equator (evenaar) te gaan! Voor Moses was het de 26e keer en dus was het voor hem echt boring.............. Maar daarom des te aardiger dat hij ons toch nog een keertje mee wilde nemen! De heenreis zou twee uur duren.. Genoeg tijd om weer lekker te bekijken wat er allemaal langs de weg gebeurd dus! Wederom waren dit weer onbeschrijvelijke indrukken!!!!!! Ik weet dat jullie graag met mij mee willen lezen en een beetje beleven wat ik beleef, maar dit kan ik jullie echt niet uitleggen...... Nóg een reden om dus ooit naar Oeganda te gaan! Het is hier werkelijk FANTASTISCH!!!!

Rond de klok van 11 uur stopte wij langs de weg en dat zou dan de evenaar zijn..... Er stond één soort kunstwerk met 'Uganda Equator' erop en over de weg was een grote gele lijn geverfd. Ook waren er wat souvenirwinkeltjes en een restaurantje. Het was wel grappig om een keer te zijn geweest, maar het stelde dus niet enorm veel voor!Omdat wij het zo enorm lief van Moses vonden dat hij ons voor de 26e keer naar de evenaar gereden had, namen wij hem mee uit lunchen in het restaurant op de evenaar. Het was een restaurant met allerlei dingen; van burgers met frietjes tot wraps en van salades tot pizza's. Moses nam het ervan en nam een lekkere chicken pizza. Toen even later de bestelling aankwam, schrok hij eerst van de grootte van zijn pizza en kreeg hij een pizzasnijder/-roller erbij... maar hij wist echt niet wat hij ermee aanmoest, dus heeft Sharon hem even een handje geholpen. Na zijn eerste hap sloegen de vlammen uit zijn mond van de pepers... van hem moesten wij ook even een hapje proeven... zo gezegd, zo gedaan... ook bij ons sloegen al snel de vlammen uit onze mond! We vonden het zielig voor hem en vroegen hem of hij dan misschien iets anders wilde bestellen, maar dat wilde hij echt niet. Moses is een groot filmliefhebber en laat ik nou net bij een bioscoop werken en best veel weten over de laatst uitgekomen films... ik heb hem een aantal films aangeraden om te kijken, dus ook ik heb mij vandaag nog een beetje nuttig kunnen maken!

Bij de evenaar nog in wat souvenirwinkeltjes gesnuffeld en daarna weer 2 uur in de auto naar "huis" gezeten. Raampje open en foto's maken... dat was vandaag onze 'taak'. Zo vaak mogelijk op het 'fotomaakknopje' drukken en dan zitten er altijd wel een aantal leuke bij... dat was onze tactiek! En het werkte.... we hebben een aantal hele mooie foto's gemaakt!

Eenmaal weer thuis aangekomen, ingesmeerd met zonnebrand (dat moet hier echt wel... anders verbrand je levend) en even lekker in het zonnetje gezeten. Maar even verderop waren de kinderen op het grasveldje lekker aan het spelen.. dus wij zijn naar ze toegegaan en hebben ook nog even lekker met hen gedold. Tot er op een zeker moment een van de koks van het project langskwam met een enorm kapmens en hij ons vroeg of wij wilde kijken hoe hij een koe ging onthoofden.......... De anderen zijn wel gegaan, maar dat is voor mij toch echt wel een brug te ver! Dus zij zijn met hem meegegaan en ik ben weer lekker gaan chillen bij ons op de veranda. Ongeveer een uurtje later kwamen de meiden terug met de meest gruwelijke verhalen en foto's (die ik ook echt niet hoef te zien... dat zou namelijk nooit meer van mijn netvlies verdwijnen). Alleen van de verhalen draaide mijn maag al een aantal rondjes en hoefde ik ook echt niet de pasta meer (met rundergehakt) die we de vorige dag alvast gemaakt hadden. Op een of andere manier voelde ik mij ook wel een beetje hypokriet...... in Nederland (en trouwens hier ook) wel vlees eten, maar niet willen weten waar het vlees vandaan komt! Dat voelde best een beetje raar.....

's Avonds is de Nederlandse coördinator vauit Doingoood, Inge nog even bij ons in het huis geweest om te kijken hoe het met ons gaat en wat dingetjes af te stemmen. Daarna nog even een blog geschreven en rond 11 uur was het dan ook echt tijd om naar bed te gaan!

ZONDAG 9 OKTOBER:

Vanmorgen ging de wekker om 6.45..... Dat omdat wij om 8 uur in de kerk op het project werden verwacht. Op 9 oktober is het in Oeganda een nationale feestdag... namelijk Bevrijdingsdag! Dus... zo verwacht, zo gedaan.... We hadden nog even een klein oponthoud... toen wij de voordeur uitwilde, zat familie kalkoen voor de deur... Dat was een minder groot feestje! Maaaaaar.... wij zaten netjes om 8 uur met z'n viertjes in de kerk. Wat een feestje maken ze ervan.... dansen, zingen en heel veel plezier, maar er hebben ook wel wat mensen/kinderen hun traantjes de vrije loop gelaten. Echt heeeeeeeeel bijzonder om te zien hoeveel voldoening deze mensen/kinderen uit het geloof halen!

Vandaag was ook de dag in de kerk dat de examenleerlingen van dit jaar werden gezegend met de goede wil van God. Ook dat was heel bijzonder om te zien en ook dit ging weer met een vrolijke melodie op de achtergrond, gezing en gedans. Op een gegeven moment stonden alle examenleerlingen op het podium en werd iedereen naar voren geroepen om de examenleerlingen met hun zegen te zegenen.... Dat was een heel bijzonder moment.... De leerlingen knielden op de grond en huilden en er waren veel emoties te zien!

Ten slotte ging Erik (de Oegandeze 'baas' van het project) nog een preek houden en het verhaal van David vertellen. De Oegandeze praten op een bijzondere manier Engels (heel erg binnensmonds) en wij moeten echt heel goed ons best doen om hen te kunnen volgen.

Voordat ik naar Oeganda vertrok was ik altijd een beetje sceptisch over de kerk, maar nu ik hier merk hoeveel de mensen hier uit het geloof halen, ben ik wel een beetje bijgetrokken! Voor heel veel mensen hier is het geloof het enige (of bijna het enige) dat zij hebben, dus is het voor hen heel belangrijk!

Na de indrukwekkende kerkdienst van vandaag zijn we met de boda boda en de matatu naar de souvenirmarkt op de Burundi Road geweest. We wisten niet precies de weg en wilde het laatste stukje nog met de boda boda gaan, want dan wisten we zeker dat we op de juiste plek van bestemming aan zouden komen... Toen we de boda boda chauffeurs vroegen om ons erheen te brengen, moesten zij onderling al lachen en later bleek waarom.... We waren er al om de hoek en hadden het dus makkelijk kunnen lopen, maar ach.... zo hadden zij weer een zakcentje!

Op de souvenirmarkt was het best leuk... Maar op een gegeven moment werden wel een beetje moe van de verkopers... iedereen die je maar van alles aan wilt smeren, ook terwijl je al iets bij hen gekocht hebt! Terwijl wij op de markt liepen, begon het keihard te regenen (ja ja, het is hier regenseizoen) en zijn wij naar de matatu gelopen om naar Javas Café te gaan om lekker wat te lunchen (we hadden namelijk ondertussen best trek gekregen)! Wat hebben ze daar een lekkere ijskoffie... echt heeeerlijk!!

Daarna weer terug naar huis gegaan en op de veranda geprobeerd net zo te dansen als de kids hier, maar dat is echt onmogelijk!! Wat een elastiekjes zijn dat!! Die worden gewoon dansend geboren.... dat kan niet anders! We hoorden ook muziek uit de kerk komen en gingen daar dus maar even een kijkje nemen. Wederom waren de kids daar lekker aan het dansen en werd er heel druk aangemoedigd!

Wij zouden 's avonds helpen met het opscheppen van het diner in de keuken, maar de kids hadden vanavond niet zoveel honger... Zij hadden namelijk als lunch de koe gegeten die gisteren geslacht was! Ik vind het nog steeds bizar als ik er zo over nadenk.......

Rond 8 uur weer naar huis gegaan, lekker gedoucht, wat gekletst met een lekkere bak thee... Samen met de anderen had ik het erover hoe bizar het eigenlijk is dat je elkaar 5 dagen geleden nog nooit had gezien en nu eigenlijk al zo'n goede band met elkaar heb en elkaar nu echt ook leert kennen... Echt super leuk!!

Vandaag was alweer mijn vijfde volle dag hier in het fantastische Oeganda.... aan de ene kant lijkt het net of ik hier al maanden zit, maar aan de andere kant lijkt het alsof ik gisteren pas ben aangekomen. Time flies when you're having fun.....

Nu is het bijna 11 uur en weer tijd om lekker naar bed te gaan... Morgen gaat het wekkertje weer om 7 uur en is het tijd voor mijn tweede dag in de klas. Ben benieuwd!